Πετούνια

Η Πετούνια είναι από τα φυτά εξωτερικού χώρου, που θα μεγαλουργήσουν σε μια θέση με πλούσια ηλιοφάνεια. Θα τα καταφέρει και σε σημεία που τα “βλέπει” λιγότερες ώρες ο ήλιος, αλλά σε αυτή την περίπτωση θα χρειαστεί να αρκεστείς σε μια πιο μετριοπαθή ανθοφορία.

Απόφυγε μόνο να την τοποθετήσεις σε εντελώς σκιερό σημείο.

Όσον αφορά το πότισμα, οι ανάγκες της Πετούνιας κυμαίνονται από δύο έως τέσσερις φορές την εβδομάδα, ανάλογα με την εποχή και τη θέση, όπου μεγαλώνει.

Για Πετούνιες που μεγαλώνουν στον κήπο ή σε μεγάλες γλάστρες, την άνοιξη και το φθινόπωρο πότιζε περίπου δύο φορές την εβδομάδα, ενώ το καλοκαίρι αύξησε τη συχνότητα σε τρεις φορές την εβδομάδα. Από την άλλη , για φυτά που μεγαλώνουν σε χαμηλές ζαρντινιέρες, κρεμαστά καλάθια ή μικρές γλάστρες υπολόγιζε πιο συχνά ποτίσματα.

Σαν γενικό κανόνα κράτα ότι μπορείς να ποτίζεις την Πετούνια σου πλουσιοπάροχα, όταν το χώμα της έχει στεγνώσει επιφανειακά, άλλα δεν έχει ξεραθεί εντελώς.

Εδώ θα ξεκινήσουμε με ένα disclaimer: Μπορείς κάλλιστα να απολαμβάνεις τις Πετούνιες σου, προσφέροντας τους απλά λίπασμα κατά την περίοδο της ανθοφορίας. Για φυτά σε γλάστρα, βάζουμε λίπασμα μια φορά το μήνα μετά το πότισμα, από Απρίλιο μέχρι Οκτώβριο. Για Πετούνιες που μεγαλώνουν σε κήπους, μια δόση από κοκκώδες λίπασμα στις αρχές της άνοιξης και μια στις αρχές καλοκαιριού, αρκούν για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε θρεπτικά στοιχεία.

Αν όμως θες το καλύτερο για τις Πετούνιες σου, τα παρακάτω δύο hacks θα σε βοηθήσουν να εξασφαλίσεις ζωηρή ανάπτυξη και ακόμα πιο πλούσια ανθοφορία!

- Έχε στο νου σου να απομακρύνεις τα λουλούδια, που έχουν ολοκληρώσει την ανθοφορία τους, ειδικά αν πρόκειται για Πετούνιες, που μεγαλώνουν σε γλάστρες. Η φροντίδα αυτή θα τις βοηθήσει στο να εστιάσουν την ενέργεια τους στη δημιουργία νέων λουλουδιών!

- Περίπου στα μέσα του καλοκαιριού, και αφότου έχει περάσει η ανοιξιάτικη ανθοφορία της Πετούνιας σου, κλάδεψέ την στο μισό, ώστε να πάρει δυνάμεις για ένα δεύτερο κύμα από πολύχρωμα άνθη!

16ος αιώνας. Οι Ισπανοί έχουν εγκατασταθεί για τα καλά στη Νότια Αμερική και τα φορτία που επιστρέφουν πίσω στην Ευρώπη περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, διάφορα είδη από εξωτικά φυτά, που ανακαλύπτονται στην καινούργια ήπειρο. Σε μια από αυτές τις αποστολές λοιπόν, οι Ισπανοί πέφτουν πάνω σε ένα χαμηλό φυτό με λευκά άνθη και ανεπαίσθητο άρωμα. Η θέα του φυτού δεν τους εντυπωσιάζει ιδιαίτερα και ρωτώντας τις γύρω φυλές μαθαίνουν ότι το συγκεκριμένο φυτό ονομάζεται “Petun”, δηλαδή το άχρηστο καπνόφυτο , που δεν έχει κάποια καλλιεργητική αξία. Παρόλα αυτά το στέλνουν στην Ισπανία, όπου και ταξινομείται στην οικογένεια των καπνόφυτων Nicotiana.

Fast forward 300 χρόνια μια μια οι χώρες της Ν. Αμερικής ανεξαρτητοποιούνται από την ευρωπαϊκή κυριαρχία, ανοίγοντας το δρόμο για την εξερεύνηση του φυσικού τους πλούτου από τη διεθνή κοινότητα. Μεταξύ εκείνων, που απάντησαν σε αυτή την πρόκληση ήταν ο John Tweedie, ένας Σκωτσέζος βοτανολόγος, που πρωτοέφτασε στην Λατινική Αμερική το 1832. Σε μια από τις διαδρομές του, ο Tweedie έπεσε πάνω σε ένα φυτό, που παρότι έμοιαζε με το γνωστό “Petun”, είχε ένα εντυπωσιακό μωβ χρώμα στα λουλούδια του.

Οι ανακάλυψη αυτών των δυο φυτών έμελλε να αλλάξει τα πάντα, μιας και επρόκειτο τελικά για δύο είδη Πετούνιας - τις Petunia axillaris και Petunia violacea - από τις διασταυρώσεις των οποίων έχουν προκύψει όλα αυτά σχέδια και χρώματα, που μπορείς να απολαμβάνεις στο μπαλκόνι ή τον κήπο σου!